Kurteya Workshopa Pêşîn

Di nexus-Workshopa pêşîn de Fermesk Abdolrahman, Bilal Bulut, Aziz Capkurt, Melina Delpho, Hicran Demir, David Fischer, Claudia Grönemeyer, Rabia Heybetoğlu, Annika Ley, Andreas Meidinger, Jennifer Merten, Yadigar Uzun, wekî birêveberên Workshopê Mîrza Metin û Frank Heuel beşdar bûn. Wergêr Nihat Mert bû.

Du rojan me li ser raman û bendewarîyên di warê nexusê de da û stand, me nêrînên estetîka teatroyê, awayên lîstikê û tecrubeyên têgihîştinê di teatroya Kurd û Elman de dan zanîn û ew nîqaş kirin.

Beşdarên workshopê danîn û karûbarê girêdanka teatroyê ya kurd-elman a nû bi vê hêvîyê ve girê dan

• wekî hunermend lê ne wekî alîyekî dîskûreke siyasî werin dîtin,
• ji bo karên xwe yên teatroyê pêwendîyên pirferheng deynin,
• di karî de ziman û mirovên cihêreng bigihînin hev,
• di hîzayekî wekhev de rastî hev bên,
• bi hev re girêdankê bi awayekî berdewam ava bikin û fikir û ramanan bi hev biguhêzin,
• bi ser girêdankê ve li Elmanyayê rêyekî ber bi dikê ve bibînin,
• di karûbarê hunerî de tiştekî/cihekî wek niştiman bibînin,
• di karkirina bi hev re de bingeh ji bo têgihîştin û vegotinê bi dest bixin.

Me pirsî ku gelo kîjan mijar herî pêşîn me mijûl dikin:

• Ji bo teatrogerên Kurd karê bê sansur li Elmanyayê tê çi wateyê?
• Çi cihêtî di navbera awayên lîstinê yên teatroya elman û a kurd de hene?
• Gelo di çi de cudatî dikeve navbera bendewarîya temaşevanên kurd û elman?
• Gelo hêza berz ya teatroya kurdî ji têgihîştina teatroyeke serhildanê – bi awayekî dîtbar nivîs, lîstik an jî nimandinê tev digerîne?
• Teatroya kurdî li vira li Elmanyayê li ba temaşevanên elman çawa olan dide?
• Teatro çawa xuya dibe, ango kurdî-elmanî bûna wê, ji bo me teatrogeran sazbûna wê û gihîştina wê ya temaşevanan?

Bi rêya nimandina “Anziehungskräfte“ (kur. Erdkêş), berhemeke ji hevkarîya Elman û Kurdan, û “Disco Nummer 5“ (kur. Dîsko Nimroya 5), berhemeke ji teatroya Kurdan a ku di çarçoveya workshopê de cara yekemîn li Elmanyayê hat nîşandan, me karibû li ser hin pirsan bi awayekî berbiçav gotûbêjek çêkira. Pê re ji bo beşdarên Elman gelek girîng bû ku li ser dîrok û awayên îroyîna teatroya kurdî hin tiştan hîn bibin.
Ziman mijara sereke bûn – him bi wateya lihevkirinê di workshopê de him jî wekî amûra derbirinê ya hunerî. Wisa li hev hatibû kirin ku em – bi alikarîya wergêrekî/ê – di workshopê de bi elmanî û bi kurdî bi hev re biaxifin. (Di workshopa pêşîn de pirahîya kesan kurmancî an jî soranî û elmanî axaftin). Ziman wekî pareke girîng a nasnameyê, wekî amûra sereke ya derbirinê ji bo nivîser û lîstikvanan dê di karûbarên bi hev re de cihekî giranbiha wergire.

Warê Hunerî

Warekî hunerî mirov dikare bi tenê bi rêya liserêkarkirinê û bi serê xwe bibîne. Kîjan dîmenên estetîk, naverokî û dramaturjî xuya ne, gava gotin li ser hevkarîya wateyên taybet be? Ev hevkarîya ku tê de hunermend tên pêşberî kevneşopî û ramanên cuda çawa saz dibe? Di vê workshopa pêşîn de axaftin li ser vê yekê ye, ku mirov bi hemû beşdaran re li ser awayên karî û dibe ku tecrubeyên hevkarîyê bide û bistîne. Di çarçoveya workshopê de du raman tên nirxandin: Koproduksîyoneke ji elman û kurdan û mazûvanîya lîstikeke kurdî.
Workshop ji alî Mirza Metin; nivîserê kurd, derîner, şanoger û rêvebirê tiyatroya kurd Şermola Performansê li Stenbolê û pê re ji alî Frank Heuel ê rêvebirê hunerî yê fringe ensembleyê tê rêvebirin. Herduyan hev li Stenbolê nasîn û ji vê gavê ve piralî bi hev re kar kir.